Nog steeds in de trein en de aankomst in Xi'an
Door: Hetty
Blijf op de hoogte en volg Hetty
17 Augustus 2016 | China, Xi'an
Nog steeds in de trein en aankomst in Xi'an
Na een niet al te soepele nacht gingen om 07.00 uur de gordijntjes open en keken we uit over een groene wijdse vlakte met zo nu en dan bruine gele lage huizen met rode daken. Er groeien lage boompjes die duidelijk gewend zijn het gure weer te trotseren. Afwisselend zien we mooie rechte landbouwvelden met onduidelijke graansoorten. Veel electriciteitspalen en Yaks langs de spoorlijn.
We rijden het station van "Ha Er Gai" voorbij en de hoogte staat niet meer aangegeven. Ergens midden in de nacht kregen een aantal van ons stakende oorpijn, dat was waarschijnlijk het moment van sterke daling. Om 02.00 uur stond de trein zeker een half uur stil. Er werden goederen in en uit geladen en dat we ook het moment dat er geen zuurstof meer de trein in geblazen werd. Dat was ook het moment dat het echt warm werd. Een voorproefje op Xian met zijn 40 graden Celsius.
We zijn "Ha Er Gai" voorbij en de landbouwvelden veranderen weer in stugge steppes, weinig tot geen electriciteitspalen en ook de Yaks zijn nergens te zien. Middel of nowhere dus. Daar rijden we al de hele nacht doorheen want een sms'je versturen naar onze kinderen lukt ook al niet. Bij het volgende dorp maar weer even proberen.....dan zie ik nomadententen aan de rand van een groot meer en ik vraag me af hoe het leven van die mensen er uit zal zien. Zijn ze gelukkig met het leven dat ze leiden? Wat weten zij van de wereld........
De nomadententen worden minder en de hoogbouw als snel meer. Heel langzaam rijden we het Xining Railwaystation binnen. Midden in de best grote stad. Er is weer veel verkeer en de Chinese teksten in neonverlichting vliegen je om de oren. We stappen uit de Hemeltrein, wat was dit deel van de treinreis mooi en indrukwekkend........, steken het perron over en stappen in wagon 1 van de volgende trein. Het is 09.27 uur als we het station weer verlaten. Nog 11 uur leven op de vierkante meter, lunchen met een muffin en dineren met noodles.
Uren verstrijken, er wordt gekaart, gelezen, gepraat en geslapen. Het Chinese landschap verandert langzaam. De hoogbouw zie je eigenlijk alleen bij de grotere steden. Nu zien we vooral vruchtbare velden met verschillende groenten, veel fruitbomen en hoge bergwanden. De wanden lijken terrasgewijs opgebouwd te zijn. Op die lange smalle terrassen groeien struiken in de gele zandgrond. Regelmatig zijn er in de bergwanden ingangen van een grot te zien, maar of het ook grotwoningen zijn?
Rivierbeddingen zijn breed met meerdere kleine stroompjes modderwater. Ik kan me voorstellen dat als het water uit de bergen raast, dit brede alles verslindende waterstromen zijn. De bruggen zijn er op voorbereid; hoog en lang. De huizen zijn gebouwd van bakstenen en hebben puntdaken met dakpannen als bij ons. In de grotere plaatsen zie je vooral vrijstaande huizen, wit gestuukt en met puntdaken met dakpannen. Er is zo op het oog één verschil met onze daken, de nok van het dak is geen afgeronde dakpan, maar een opstaande sierrand. Soms van opengewerkte stenen, soms van hout. Vaak met wat duifjes op de nok als versiering.
Ook hier staan de huizen vrij strak op elkaar soms afgewisseld met een klein wat lager flatgebouwtje.
De bergwanden zijn steeds meer begroeid, vooral met naaldbomen en als je niet beter zou weten en je kijkt uit het raam, dan waan je je in Frankrijk, in de Vercors.
Om zes uur gaan we weer aan de noodles en als we de reisleiding vragen wat je nou met name eet in China dan antwoord zij: noodles. Met een pffffff nemen we maar weer een hap van de instant noodles met warm water uit het kraantje verderop.
Geen koffie toe, ook deze keer niet.
Het is natuurlijk al donker als de trein het station van Xi'an binnenrolt. We stappen uit en gaan met de stroom mee. Ergens buiten wacht onze gids. Tony, hij loopt voorop als we het drukke verlichte plein oversteken richting het hotel. Mijn hoge verwachtingen moet ik al snel bijstellen. In de hal barst het van de Chinezen, staan in de hal, zittend aan een tafel gezellig smakkend en er liggen er ook twee die onderuit hangend met blote borst ons onbeschaamd liggen te bekijken. Ik krijg een beetje een volks gevoel, geen zoveel sterren hotel...... Zoals steeds doen we het er mee. De kamer is redelijk, donker en niet echt schoon maar het bed is oké..... Na een douche duiken we onder het synthetisch dekje en hopen morgen weer uitgerust te zijn voor de sightseeing Xi'an deel twee.
Na een niet al te soepele nacht gingen om 07.00 uur de gordijntjes open en keken we uit over een groene wijdse vlakte met zo nu en dan bruine gele lage huizen met rode daken. Er groeien lage boompjes die duidelijk gewend zijn het gure weer te trotseren. Afwisselend zien we mooie rechte landbouwvelden met onduidelijke graansoorten. Veel electriciteitspalen en Yaks langs de spoorlijn.
We rijden het station van "Ha Er Gai" voorbij en de hoogte staat niet meer aangegeven. Ergens midden in de nacht kregen een aantal van ons stakende oorpijn, dat was waarschijnlijk het moment van sterke daling. Om 02.00 uur stond de trein zeker een half uur stil. Er werden goederen in en uit geladen en dat we ook het moment dat er geen zuurstof meer de trein in geblazen werd. Dat was ook het moment dat het echt warm werd. Een voorproefje op Xian met zijn 40 graden Celsius.
We zijn "Ha Er Gai" voorbij en de landbouwvelden veranderen weer in stugge steppes, weinig tot geen electriciteitspalen en ook de Yaks zijn nergens te zien. Middel of nowhere dus. Daar rijden we al de hele nacht doorheen want een sms'je versturen naar onze kinderen lukt ook al niet. Bij het volgende dorp maar weer even proberen.....dan zie ik nomadententen aan de rand van een groot meer en ik vraag me af hoe het leven van die mensen er uit zal zien. Zijn ze gelukkig met het leven dat ze leiden? Wat weten zij van de wereld........
De nomadententen worden minder en de hoogbouw als snel meer. Heel langzaam rijden we het Xining Railwaystation binnen. Midden in de best grote stad. Er is weer veel verkeer en de Chinese teksten in neonverlichting vliegen je om de oren. We stappen uit de Hemeltrein, wat was dit deel van de treinreis mooi en indrukwekkend........, steken het perron over en stappen in wagon 1 van de volgende trein. Het is 09.27 uur als we het station weer verlaten. Nog 11 uur leven op de vierkante meter, lunchen met een muffin en dineren met noodles.
Uren verstrijken, er wordt gekaart, gelezen, gepraat en geslapen. Het Chinese landschap verandert langzaam. De hoogbouw zie je eigenlijk alleen bij de grotere steden. Nu zien we vooral vruchtbare velden met verschillende groenten, veel fruitbomen en hoge bergwanden. De wanden lijken terrasgewijs opgebouwd te zijn. Op die lange smalle terrassen groeien struiken in de gele zandgrond. Regelmatig zijn er in de bergwanden ingangen van een grot te zien, maar of het ook grotwoningen zijn?
Rivierbeddingen zijn breed met meerdere kleine stroompjes modderwater. Ik kan me voorstellen dat als het water uit de bergen raast, dit brede alles verslindende waterstromen zijn. De bruggen zijn er op voorbereid; hoog en lang. De huizen zijn gebouwd van bakstenen en hebben puntdaken met dakpannen als bij ons. In de grotere plaatsen zie je vooral vrijstaande huizen, wit gestuukt en met puntdaken met dakpannen. Er is zo op het oog één verschil met onze daken, de nok van het dak is geen afgeronde dakpan, maar een opstaande sierrand. Soms van opengewerkte stenen, soms van hout. Vaak met wat duifjes op de nok als versiering.
Ook hier staan de huizen vrij strak op elkaar soms afgewisseld met een klein wat lager flatgebouwtje.
De bergwanden zijn steeds meer begroeid, vooral met naaldbomen en als je niet beter zou weten en je kijkt uit het raam, dan waan je je in Frankrijk, in de Vercors.
Om zes uur gaan we weer aan de noodles en als we de reisleiding vragen wat je nou met name eet in China dan antwoord zij: noodles. Met een pffffff nemen we maar weer een hap van de instant noodles met warm water uit het kraantje verderop.
Geen koffie toe, ook deze keer niet.
Het is natuurlijk al donker als de trein het station van Xi'an binnenrolt. We stappen uit en gaan met de stroom mee. Ergens buiten wacht onze gids. Tony, hij loopt voorop als we het drukke verlichte plein oversteken richting het hotel. Mijn hoge verwachtingen moet ik al snel bijstellen. In de hal barst het van de Chinezen, staan in de hal, zittend aan een tafel gezellig smakkend en er liggen er ook twee die onderuit hangend met blote borst ons onbeschaamd liggen te bekijken. Ik krijg een beetje een volks gevoel, geen zoveel sterren hotel...... Zoals steeds doen we het er mee. De kamer is redelijk, donker en niet echt schoon maar het bed is oké..... Na een douche duiken we onder het synthetisch dekje en hopen morgen weer uitgerust te zijn voor de sightseeing Xi'an deel twee.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
