Fietsen in China en n heerlijke massage

Zoals gezegd, het hotels niet " je dat" en ontbijten doen we bij de Mc. Goed eten deze keer want we gaan een fietstocht maken, en het zal een bijzondere tocht worden.

De bus brengt ons naar de stadsmuur van Xi'an. Weer een steile en hoge trap op...... Ik haat ze...... Op de muur krijgen we een snelle geschiedenisles van Tony, wel nodig om s tracks de route te kunnen herkennen en de route te kunnen begrijpen. Het is de enige stadsmuur in China die nog in zo"n goede conditie is. De muur is breed, zeg twee rijstroken breed. Betegeld en hier en daar een kleine helling, omhoog......
De randen van de muur zijn gebouwd als kasteelmuren. Recht met kantelen. Iedere hoek kent een wachttoren en halverwege steeds een poort. Noord, oost, zuid en west. Iedere windrichting heeft zijn eigen beelden. Draken, tijgers en slagen...... De meeste poorten zijn te herkennen aan het gebouwtje op de muur, meestal een winkeltje of een stukje museum. Best leuk.....
De fiets die we krijgen is geel, model mountainbike met erge goede vering moet ik zeggen. Een bel zit er niet op, dus op spannende momenten roep ik heel hard " Ping Ping Ping ", wat werkt.
Met een groepje van vier vijf man fietsen we over de muur. We schreeuwen het uit van enthousiasme en genieten met volle teugen. Het wordt langzaam stiller als ieder voor zich geniet van deze bijzondere rit. Misschien wordt het ook wel stiller omdat het ook wel pittig is. De zon brandt sterk op onze toch al wat gebruinde en geharde huid. Een zonnebrandcreme is geen overbodige luxe, en een flesje water ook niet.
Het is niet druk op de muur, dus zigzaggen we met de fiets van links naar rechts over het wegdek, maken vaart bij de verhogingen en nemen de bochten lekker ruim waar dat kan. We stoppen bij een winkel, bij een poort waar twee grote trommels buiten staan. Even lekker op slaan..... Binnen even van de airco genieten en dan toch weer door. Zo nu en dan stoppend om een mooie foto te maken en dan op naar het laatste stuk. Een pittig stuk. Het is al wat later in de ochtend en dus warmer, de zon staat recht boven ons en is nog warmer dan voorheen. De hoeveelheid smog is ook toegenomen en de moderne hoge wolkenkrabbers aan de horizon zijn bijna niet meer te zien.
Een uur en twintig minuten........14 kilometer n de hitte. Maar wie kan dat nou zeggen: " ik heb gefietst op de stadsmuren van Xi'an in China"......
Met een flesje water en wat schaduw komen we weer op krachten. Zo makkelijk gaat dat!

Trap af en een behoorlijk stuk lopen, richting Bell- en Drumtower. Iedere behoorlijke en oude stad in China heeft wel zo'n Bell en Drumtower. De Belltower met zijn klok om de bevolking 's morgens te wekken en de Drumtower, met zijn ongelooflijk grote trommel om de bevolking 's avonds aan te geven dat de dag voorbij was. Maar natuurlijk werden die communicatiemiddelen destijds ook gebruikt in geval van nood.

De groep wordt gesplitst. Zij die naar het Arabisch kwartier van de stad willen en zij die een voetmassage willen. Bij de laatste groep hoor ik, met z'n drietjes vijf minuten lopen wat natuurlijk een half uur is. De anderen gaan de markt over. De nepmárkt en langs de eetkraampjes. Van Kebab tot gefrituurde krab, alles kunnen ze kopen om te eten. Ik heb begrepen dar ze uiteindelijk voor een Starbucks gegaan zijn.
Wij kwamen aan bij een massagestudio. Een soort podoloog, pedicure en masseur ineen. Perfect........

De primitief ingerichte praktijkruimte biedt plaats aan drie bedden. Bij ieder bed een bak met warm water met een kruidenmengel er in opgelost. Terwijl onze voeten weken wordt er snel een inspectie uitgevoerd op onze armen en schouders.
Eelt verwijderen, daar begint het mee. Dat schijnt ook de oorzaak te zijn van alle of veel ellende. Dus wordt er geschraapt en gesneden. Vervolgens gemasseerd en bij de pijnlijke punten moet ik me even vermannen. "Bad sleep" zegt de masseur als hij de pijnlijke randen van mijn grote teen onder handen neemt. Ja, denk ik....dat klopt.
De verder massage is afwisselend beetje pijnlijker lekker. Van voeten en tenen naar onderbeenspieren, armen, handen, vingers , schouders en rug. Ruim negentig minuten zijn ze bezig en als ik dan verkwikt en verbaasd de praktijk uitloop voel ik mijn zere voeten en onwelwillende knieën niet . Wat n luxe....... Verbaasd vanwege de olie die de masseur gebruikte bij mijn knie. Een druppel in zijn handpalm...een druppel die hij soort van ín mijn knie duwde. Een druppel die voelde als een gloeiende spijker die door mijn huid in het gewricht nabrandde. Dertig seconde, misschien veertig en de pijn van de hitte was weg. "It needs fire" zei hij steeds....... Nou, dat kreeg ik. Meteen een flesje gekocht en straks thuis kijken of dit het tovermiddel is voor een pijnloze knie. I hoop 't.

Omdat we de lunch hebben overgeslagen halen we, na de taxiritjes naar het station, snel een hapje bij KFC., dan douchen en maken dat we in de trein komen voor de nachtrust naar Beijing. De securitychecks nemen we als doorgewinterde Chinagangers, maar we moeten helaas constanten dat we niet de enige zijn die met de trein willen. De wachtruimte zit vol, propvol. Dus daar staan we......een clubje grote, lange blanke mensen, met allerlei verschillende kleuren haar, andere kleur ogen en we spreken ook nog een raar taaltje. De Chinezen hebben weer genoeg stof tot babbelen. De telefoons komen tevoorschijn en de eerste foto's worden al gemaakt. Lang moeten we wachten, lang ook omdat we niet kunnen zitten en het is benauwd. Toch overleven we dit ook weer, gaan door het hek, zoeken ons spoor ( wat overigens niet moeilijk is; gewoon de meute volgen)en stappen in wagon 4. Couchette elf is het deze keer. Hoe het verder gaat ontgaat mij nagenoeg helemaal.een half uur na vertrek lig ik op het anders zo smalle en harde bedje heerlijk te slapen. Ik merk wel dat er geroezemoes, dat we in er nacht een paar keer stoppen, maar ik,merk niet dat er mensen in en uit stappen. Als ik rond zes uur wakker wordt, ligt er een dame op het andere bedje.....geen idee waar die nou vandaan komt.
Uitgerust ga ik d dag tegemoet. Heeft deed massage zo goed geholpen dat ik in een Chinese trein van Xi'an naar Beijing gewoon goed heb geslapen ? Wat deed oorzaak ook is; laat Beijing maar komen!