Beijing, vroeg en veel
Door: Hetty
Blijf op de hoogte en volg Hetty
20 Augustus 2016 | China, Peking
De massage heeft wonderen gedaan. Het drukpunt t bij mijn rechter grote teen kreeg wat extra aandacht en om acht uur sliep ik al. Een paar keer wakker geworden maar steeds weer met gemak verder geslapen...... Dus ik kan de dag weer aan.
Nog 2 uur voor we in Beijing aankomen. Het weer buiten is mistig, regenachtig en niet te warm. Een Chinese arts, die in onze coupe meereist, vertelt dat een mondkapjes dragen geen overbodige luxe is. Het percentage patienten met longkanker ligt in de grote steden in China beduidend hoger dan elders. Dat geeft natuurlijk weer discussie in de groep. We zijn er maar drie dagen.........we zullen wel zien straks. Ik kan mij Kathmadu nog herinneren...
De bebouwing neemt toe en de hoogbouw ook. Ook hier weer veel nieuwbouw en een uur voor aankomst zijn de torenflats weer een normaal onderdeel van het uitzicht.
Het regent in Beijing, vandaag de hele dag is de verwachting...... Gelukkig lopen we van de trein naar de bus door de vele stationshallen van Beijing Railway Station. Buiten staat een kleine bus op ons te wachten en 12 man, de gids en al onze bagage past er maar net is. Het kwartiertje rijden naar het hotel wordt gevuld door het gebabbel van de gids. Een dame deze keer die echt even kwijt moest dat zij een echtelijke twist had gisteren.... Ze lijkt mij wel een goede gids, pittig en kordaat. Spreekt goed Engels en kent Beijing als gids al 20 jaar of langer.
Na het ontbijt in het hotel, met het advies van de gids om zo vlug mogelijk zoveel mogelijk eten te pakken ( men gaat namelijk bijna sluiten), gaan we pinnen bij de ABC bank en begint de dag. Pinnen is wel weer nodig. China vreet geld.......
We lopen in de regen richting metrostation, daar kaartje kopen en afdalen. De gids vertelt dat de eerste metrolijn in Beijing gebouwd is in de tunnels die de Chinese regering had laten bouwen als schuilkelders, voor het geval de Russen binnen zouden vallen. De tunnels zijn nooit voor dat doeleinde gebruikt, dus werden ze omgebouwd tot eerste metrolijn van Beijing. Inmiddels is er een netwerk van meer dan 400 km.
Als we weer bovengronds zijn is het nog en stukje lopen naar de Lama Tempel. Dit vroegere woonadres van de vierde zoon van de toenmalige keizer is, toen hij er vertrok om zelf het keizerschap op zich te nemen ( na veel moorden en broers uit de weg ruimen), heeft hij deze mooie plek aan de Lama's uit Tibet gegeven. Om ze te vriend te houden.
Het is uiteindeljk een tempelcomplex geworden waar een prettige sfeer hangt. Sereen, puur, historisch en toch heel actueel. De Chinese Boeddhisten komen hier nog steeds bidden. Niet met witte sjaals en donaties in de vorm van boter of geld. Nee, hier is het wierook. Altijd in een meervoud van drie stokjes. Op verschillende plaatsen staan ijzeren ketels, kachels waar men de wierook in kan branden.
Veel grote mooie oude groene bomen, dat in combinatie met de zwarte natuursteen tegels, maakt het geheel erg smaakvol.
Ook hier vertrekken we weer en nemen nu de bus richting de Hemeltempel. Een tempel uit het jaar 420 na Christus, welke tweemaal per jaar gebruikt werd. In februari kwam de keizer er bidden voor een goede oogst en in december als dank. In de rest van de tijd was de boel gesloten en voor niemand toegankelijk.
Nu is het complex open voor iedereen en zeer geliefd. Het is namelijk omringd door een groot park waar bij mooi weer gesport wordt, muziek gemaakt wordt en gezinnen vertoeven in de schaduw van de oude bomen. Ook nu is het lekker wandelen en geniet ik van de groepjes ouderen die met elkaar her en der een spelletje kaart of iets spelen. De tempel zelf is mooi, vooral aan de buitenkant en in de bijgebouwen staat de geschiedenis van de tempel en de bouwwijze nog eens uitgelegd.
Weer in de bus en vlak bij het kantoor van het Chinees Olympisch Committee stappen we uit. We lopen onder de paraplu door de straten van Beijing. Niet extreem druk,en ook geen last van vieze smog. We komen bij een lokaal restaurant. Gewon een kale ruimte, met wat rode versiering, tafels stoelen en een bar. Hier eten we.
Geen keuze menu, maar zoals Chinezen dat doen......verschillende gerechten op de draaischijf en je neemt wat je lekker lijkt. Geen babi pangang, geen foe yong hai of iets. Maar gestoomde broccoli met knoflook, geroosterd varkensvlees, gemengde groenten in sojasaus, aubergineschotel, rijst met ei en dimsum hapjes. Heel smakelijk wel......
Na het eten splits de groep zich. Vier gaan er naar de masseur en de rest naar een indoor markt. Ik zit bij de vier van de masseur. Weer een bijzondere ervaring.
Vier bedden in een kamer, nauwelijks ruimt tussen ieder bedje. Zitten, schoenen uit en wachten. De dames komen en een heer, speciaal voor Anous. Voeten een een bak best warm water, liggen en die masseuse gaat in kleermakerszit achter je hoofd op je bedje zitten. Kussen in haár schoot en je hoofd erop. De massage begint met het schoonmaken van je oren. Gelukkig niet veel werk bij mij. Drukpunten op mijn hoofd worden gemasseerd, langs de schedelbasis , rondjes draaien en aan die haren trekken. Daarna schouders en armen. Voelt allemaal prettig en bekend. Dan die voeten............. Eelt wat inmiddels zacht geworden is door het speciale water wordt verwijderd en de voetzolen worden stevig gemasseerd. Soms doet het wel pijn en bij mij schijnen dat de punten te zijn die zorgen voor een slechte nachtrust. Hoe herkenbaar........ Tenen, voetranden, bal van de voet, wreef; alles komt aan de beurt en niet zachtzinnig. Net als we denken dat het wel relaxed aan het worden is, moeten we draaien. Op de buik........
Ik krijg een telefoonscherm te zien. De masseuse spreekt in dat ik in goede gezondheid en conditie verkeer. Ik lees het in het Engels en bedank netjes. Ik spreek dat in en de vertaler maakt er mooie Chinese tekens van die zij weer kan lezen. Grappig.
Dan staat er op het scherm; " sister, can i step on your back?" Geen idee wat ze bedoelt, ik kijk naar rechts en zie dat ze bij de anderen op de rug staan..... Nou ja zeg...... Doe maar, ik ga er helemaal voor.
Hoe kan ik beschrijven hoe het voelt als iemand zeker 45 minuten op je rug loopt n met voeten en tenen als knijptangetjes je spieren onderhanden neemt. Langs de lange rugspier, op een schouderbladen, bekken, billen en weer terug. Soms ter afwisseling even met de ellebogen nog wat diepere lagen pakken en gewoon tot gloeiens toe masseren. Het plekje waar ik extra aandacht voor vroeg krijgt ook erg veel aandacht. Ik ben benieuwd morgen, wordt t huppelen of stapje voor stapje die Chinese Muur over.......
Na anderhalf uur staan we echt ontspannen en wat verdwaasd buiten. Met de bus naar Starbucks, en koffie drinken en bijkomen ...... We giebelen alle vier en praten uitbundig over deze massage. Echt geweldig!
Dan als een Chinees met de Chinezen, in de spits, in de bus naar het hotel. De gids heeft het goed uitgelegd en het briefje met de halte doet goed dienst. Echt precies voor de deur van het hotel stappen we uit.... Op de kamer kort bijpraten en naar het diner.
Kleine hapjes bestellen we en de soep die Anous en Mieke bestellen is voldoende voor de hele zaal. Gierend besluiten we de avond, morgen zes uur op en om zeven uur richting Grote Muur. Bijna onwerkelijk dat we daar morgen op staan.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley