Taj Mahal
Door: Hetty
Blijf op de hoogte en volg Hetty
28 Juli 2016 | Nederland, Schiphol
Taj Mahal
Er zijn tuktuks voor ons geregeld. Ieder een eigen tuktuk die NOS overal heengaan rijden en steeds zal wachten om ons naar de volgende stop te brengen. Van 98.00 uur tot 17.00 uur staat de tuktuk tot onze beschikking, voor 600 Roepies. Dat is 10 Euro.
Dennis is onze driver en met hem sjezen we door het verkeer, ruiken voor het eerst de stank van het vuilnis vermengd met benzinelucht en opgewarmd door de zon. Jakkes. Wie loopt er nou om half negen s morgens al bij het Baby Taj Mahal? Een klein uitprobeersel alvorens de grote gebouwd werd. En om 10 uur in de tuinen van de Black Taj Mahal, een ruïne van een nog af te bouwen Taj Mahal ter ere van de Sultan zelf. Het is er nooit van gekomen. Zoon sloot vader op in Agra Fort om verdere geldverspilling te voorkomen. En dan dus Agra Fort. Een groot complex met vele gebouwen waar de sultan ooit 5000 vrouwen hield. En ook hier onder toezicht door gecastreerde mannen..... Deze glorieuze tijd hield stand tot ergens in de 18e eeuw en het is India gelukt dit Fort vrijwel onbeschadigd te bewaren. Het Agra Fort was ooit helemaal wit. Witmarmeren is wit Tb
Even, maar vele stukken rode steen zijn inmiddels weer rood. Hetnsi vandaag ongelooflijk warm. 45 graden of meer en een luchtvochtigheid van 90%. Je moet echt regelmatig gaan zitten en veel,water drinken. Het is zo uitputtend..... Strak langs de muur, in de schaduw lopen we naar de uitgang. Ondertussen de verkopers van ons af te houden. Als ik wilde kon ik nu al een koffer vol troepjes vullen.
Dan is het moment aangebroken dat we naar het Taj gaan. Met de nodige instructies zet Dennis ons af bij de eerste ingang. Praat met niemand, loop door tot de gate, haal je water en schoenhoesjes en laat je door niemand iets aanpraten.
Dus stappen wij stevig door, ik met mijn brace om, doelgericht en klaar om iedere vraag af te wimpelen. Toch moest ik lachen toen iemand met een rolstoel naast mij kwam lopen, of ik daar in wilde zitten, hij zou me wel duwen....ze vinden op alles wel een maniertje om geld te verdienen.
Water gehaald, slofjes gekregen, bodycheck, tassencontrole en we mogen doorgaand het Taj Mahal, dat is niet ....we zijn binnen de muren van de Taj Mahal. Maar het mooie witte gebouw zien we nog niet. Eerst langs de rode bijgebouwen, de galerieën en dan naar de poort die toegang geeft tot de tuin met daarin achterin het mausoleum.
Door de poort van ik de eerste glimp op van het gebouw waarvan ik dacht dat ik het nooit in het echt zou zien. Een beetje onwerkelijk sta ik stil en kijk naar het plaatje uit vele reisgidsen. Maar het is geen plaatje, ik ben hier echt. Met mij duizenden anderen, dus een kiekje maken met een van ons en op de achtergrond het Taj Mahal, dat is uitgesloten. Onderdeel indruk van de plaats waarmee zijn, lopende stil door de tuin richting het wit marmeren mausoleum . En ook hier; heeeeetttt!
Een grote tuin, zeer symmetrisch aangelegd, gras waterhoen is ondanks de droogte, kleine kanaaltjes met water en rechte paden. Ze leiden allemaal naar het imposante witte gebouw aan het einde van de tuin. Van ver af zie je hoe groot het is; door naar de mensjes te kijken die er voor lopen. Echt ongelooflijk. Dichterbij zie je de marmeren versiering, de ingelegde kleurige bloemen en andere figuren van meerdere kleuren steen. En dat meter na meter precies gelijk......Knap staaltje marmervakmanschap. Als we het plateau dat toegang geeft tot de tombe op willen moeten we eerst schoenhoesjes om onze schoenen doen, dan trappen op en dan het Taj Mahal in. In het midden staan twee tombes. Een van de sultan en een van zijn derde vrouw, voor wie hij dit gebouwd heeft. het Taj wordt dan ook als de ultieme liefdesverklaring gezien.
Op de tombes zaten vroeger edelstenen die in het zonlicht als sterren schenen. Nu is alles kaal en wit. In een kringetje lopen we om de tombes, in de massa mee die geld gooien over het hekwerk wat de tombes moet beschermen. In die mensenmenigte lopen ook zakkenrollers mee. Ik voel er een, maar na mij ahaaaa blik draait hij zich om en gaat zeer geïnteresseerd het mozaïek bestuderen; jaja......
Via een doolhof van gangetjes staan we weer buiten en uitgeput van de hitte ga ik op de trap zitten en kijk om mij heen; Taj Mahal......daar zit ik dan. Een sprookje is werkelijkheid geworden....Groots, wit en van buiten zoveel interessanter dan binnen.. Nu kan ik de grootte en bijzondere architectuur van de Taj Mahal beter begrijpen dan voorheen. Als ik nu naar een plaatje kijk, weet ik hoe nietig de mens is, vergeleken bij dit gebouw. Denk ik aan de mozaïeken, het witte marmer. De tombes die binnen liggen en aan de devotie of gekte van de vele bezoekers.
Op een bankje mijmeren we nog wat na. Een laatste foto en we begeven ons in de massa van verkopers die buiten de poort mini Taj Mahallerjes willen verkopen. Of een Taj Mahal in zo n sneeuwbobbel, met van die vlokjes......hoe gek wil je t hebben......
Na de lunch rijdt Dennis ons in zijn tuktuk door de stad. Hij,laat ons de rijkere wijken zien. Villa s die in Nederland echt tot de mooiste en nieuwste architectuur zouden behoren staan hier hutje mutje in wijken die afgesloten zijn met hekken. Die wijk ligt niet ver van ons hotel, dus onze dag in Agra zit erop. Uitstappen, betalen met een flinke fooi en douchen, koffers pakken en klaar maken voor de nachttrein naar Varanasi.
Er zijn tuktuks voor ons geregeld. Ieder een eigen tuktuk die NOS overal heengaan rijden en steeds zal wachten om ons naar de volgende stop te brengen. Van 98.00 uur tot 17.00 uur staat de tuktuk tot onze beschikking, voor 600 Roepies. Dat is 10 Euro.
Dennis is onze driver en met hem sjezen we door het verkeer, ruiken voor het eerst de stank van het vuilnis vermengd met benzinelucht en opgewarmd door de zon. Jakkes. Wie loopt er nou om half negen s morgens al bij het Baby Taj Mahal? Een klein uitprobeersel alvorens de grote gebouwd werd. En om 10 uur in de tuinen van de Black Taj Mahal, een ruïne van een nog af te bouwen Taj Mahal ter ere van de Sultan zelf. Het is er nooit van gekomen. Zoon sloot vader op in Agra Fort om verdere geldverspilling te voorkomen. En dan dus Agra Fort. Een groot complex met vele gebouwen waar de sultan ooit 5000 vrouwen hield. En ook hier onder toezicht door gecastreerde mannen..... Deze glorieuze tijd hield stand tot ergens in de 18e eeuw en het is India gelukt dit Fort vrijwel onbeschadigd te bewaren. Het Agra Fort was ooit helemaal wit. Witmarmeren is wit Tb
Even, maar vele stukken rode steen zijn inmiddels weer rood. Hetnsi vandaag ongelooflijk warm. 45 graden of meer en een luchtvochtigheid van 90%. Je moet echt regelmatig gaan zitten en veel,water drinken. Het is zo uitputtend..... Strak langs de muur, in de schaduw lopen we naar de uitgang. Ondertussen de verkopers van ons af te houden. Als ik wilde kon ik nu al een koffer vol troepjes vullen.
Dan is het moment aangebroken dat we naar het Taj gaan. Met de nodige instructies zet Dennis ons af bij de eerste ingang. Praat met niemand, loop door tot de gate, haal je water en schoenhoesjes en laat je door niemand iets aanpraten.
Dus stappen wij stevig door, ik met mijn brace om, doelgericht en klaar om iedere vraag af te wimpelen. Toch moest ik lachen toen iemand met een rolstoel naast mij kwam lopen, of ik daar in wilde zitten, hij zou me wel duwen....ze vinden op alles wel een maniertje om geld te verdienen.
Water gehaald, slofjes gekregen, bodycheck, tassencontrole en we mogen doorgaand het Taj Mahal, dat is niet ....we zijn binnen de muren van de Taj Mahal. Maar het mooie witte gebouw zien we nog niet. Eerst langs de rode bijgebouwen, de galerieën en dan naar de poort die toegang geeft tot de tuin met daarin achterin het mausoleum.
Door de poort van ik de eerste glimp op van het gebouw waarvan ik dacht dat ik het nooit in het echt zou zien. Een beetje onwerkelijk sta ik stil en kijk naar het plaatje uit vele reisgidsen. Maar het is geen plaatje, ik ben hier echt. Met mij duizenden anderen, dus een kiekje maken met een van ons en op de achtergrond het Taj Mahal, dat is uitgesloten. Onderdeel indruk van de plaats waarmee zijn, lopende stil door de tuin richting het wit marmeren mausoleum . En ook hier; heeeeetttt!
Een grote tuin, zeer symmetrisch aangelegd, gras waterhoen is ondanks de droogte, kleine kanaaltjes met water en rechte paden. Ze leiden allemaal naar het imposante witte gebouw aan het einde van de tuin. Van ver af zie je hoe groot het is; door naar de mensjes te kijken die er voor lopen. Echt ongelooflijk. Dichterbij zie je de marmeren versiering, de ingelegde kleurige bloemen en andere figuren van meerdere kleuren steen. En dat meter na meter precies gelijk......Knap staaltje marmervakmanschap. Als we het plateau dat toegang geeft tot de tombe op willen moeten we eerst schoenhoesjes om onze schoenen doen, dan trappen op en dan het Taj Mahal in. In het midden staan twee tombes. Een van de sultan en een van zijn derde vrouw, voor wie hij dit gebouwd heeft. het Taj wordt dan ook als de ultieme liefdesverklaring gezien.
Op de tombes zaten vroeger edelstenen die in het zonlicht als sterren schenen. Nu is alles kaal en wit. In een kringetje lopen we om de tombes, in de massa mee die geld gooien over het hekwerk wat de tombes moet beschermen. In die mensenmenigte lopen ook zakkenrollers mee. Ik voel er een, maar na mij ahaaaa blik draait hij zich om en gaat zeer geïnteresseerd het mozaïek bestuderen; jaja......
Via een doolhof van gangetjes staan we weer buiten en uitgeput van de hitte ga ik op de trap zitten en kijk om mij heen; Taj Mahal......daar zit ik dan. Een sprookje is werkelijkheid geworden....Groots, wit en van buiten zoveel interessanter dan binnen.. Nu kan ik de grootte en bijzondere architectuur van de Taj Mahal beter begrijpen dan voorheen. Als ik nu naar een plaatje kijk, weet ik hoe nietig de mens is, vergeleken bij dit gebouw. Denk ik aan de mozaïeken, het witte marmer. De tombes die binnen liggen en aan de devotie of gekte van de vele bezoekers.
Op een bankje mijmeren we nog wat na. Een laatste foto en we begeven ons in de massa van verkopers die buiten de poort mini Taj Mahallerjes willen verkopen. Of een Taj Mahal in zo n sneeuwbobbel, met van die vlokjes......hoe gek wil je t hebben......
Na de lunch rijdt Dennis ons in zijn tuktuk door de stad. Hij,laat ons de rijkere wijken zien. Villa s die in Nederland echt tot de mooiste en nieuwste architectuur zouden behoren staan hier hutje mutje in wijken die afgesloten zijn met hekken. Die wijk ligt niet ver van ons hotel, dus onze dag in Agra zit erop. Uitstappen, betalen met een flinke fooi en douchen, koffers pakken en klaar maken voor de nachttrein naar Varanasi.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
