Himalaya, een droom komt uit......
Door: Hetty
Blijf op de hoogte en volg Hetty
04 Augustus 2016 | Nepal, Kathmandu
Himalaya
Nu we wegrijden uit Nagarkot realiseer ik mij hoeveel moeite er gedaan is om ons te laten slapen op een van de mooiste plekjes die ik ken. De moeite zat m echt in de rit. Ook hier weer een slingerwegen langs dorpjes, cafeetjes met golfplatendaken die zichzelf resorts noemen en haarspeldbochten waarbij er een tot twee keer gestoken moet worden om de bocht te kunnen maken. Rijden op de millimeter is het en onze chauffeur verstaat zijn vak als de beste. Zo nu en dan kijk ik op de kritische plakken mee met de bijrijder, mar het us beter om de andere kant op te kijken en volledig te vertrouwen op de chauffeur, dat geeft echt minder stress.
Vanuit Bhaktapur rijden we een aantal uren en slaan plots die weg in waarvan ik hoopte dat we die niet zouden nemen. Maar juist deze weg brengt ons naar het farmhouse. We stoppen halverwege en lopen het laatste stuk. De gebedsvlaggen wapperen stevig in de wind, kleintjes, veel en een hele rij in strandvlag formaat. De teksten op de groen wit rode blauwe en gele vlaggen worden door de koude wind meegevoerd de wereld in...... Op betaald lopend voel je al dat dit een bijzondere plek moet zijn.
En dat is het ook, boven aangekomen betreden we een keurig onderhouden tuin, met klinker paadjes en gezellige zitjes. Omdat het al wat later is en dus ook wat frisser worden we met Nepalie thee welkom geheten in de eetzaal of kamer. Het is handig als we nu al het eten doorgeven, danken de kok vast beginnen. En dat doe. We dus. We krijgen de kamers toebedeeld en ook hier wordt de bagage netjes in je kamer afgeleverd. Vanuit het raam van de kamer, met houtkachel, zien we heuvels om ons heen. Het is een groene plek die op,dit moment nog veel niet aan ons laat zien.
We hebben een gezellige avond, het eten is goed, het bier weer lekker en de sfeer is gezellig. Natuurlijk maken we gebruik van het internet dat zelfs of juist hier boven op de berg erg goed is. Via FaceTime wordt het thuisfront op de hoogte gehouden, spotify staat aan en de generatiekloof op,het gebied van muziek wordt snel duidelijk.
Onze hoop de Mount Everest vanaf hier te kunnen zien wordt waarschijnlijk geen werkelijkheid. Deze tijd van het jaar is niet gekunsteld voor mooie vergezichten. Dus doen we het met de plaatjes en de foto s aan de muur. Hopelijk zien we de Himalaya dan wel als we er overheen vliegen.
Uitslapen, tot 07.30 uur. Ontbijt om 8 en vertrek om 09.00 uur. Een luxe waar we toch geen gebruik van maken. Rond half zes staan we al op de veranda...... Achter de heuvels die wij eerder die avond zagen, is de Himalaya tevoorschijn gekomen. De zon komt precies op waar je een puntje van de Mountainbike Everest kunt zien. Lucky group zegt een van de locals. En dat zijn we......eerst de neushoorn onder ons balkon in Chitwan en nu de Himalaya mėt Mount Everest........ Er komt geen eind aan het foto's maken. Gelukt helpt de natuur ons en rond 06.15 uur is de hele vallei alweer gevild met dikke witte wolken. Ook de Himalaya verdwijnt achter het wit. Maar, we hebben het wel gezien .... Lucky group, lucky me.
Nog even slapen, ontbijten en weer de bus in. Exact dezelfde weg terug als die we gisteren heen gingen. Dus al die moeite voor dit uitzicht. Dankjewel Djoser.
Onderweg naar Kathmandu stopt de bus en beginnen een achttal wandelaars uit onze groep aan een twee en een halfuur durende wandeltocht. Wij hobbelen met de bus richting een van de oudste tempels in Nepal; Changu Nayaran. Kaartje kopen aan het begin van het dorpje en dan door t enige straatje dat het dorpje rijk lijkt te zijn, de trappen op naar de tempel. Links en rechts winkeltjes met interessante spulletjes. Gebedsvlaggen kopen we hier niet, die kan de Chinese douane zo inpikken. Waarom? Onduidelijk....maar zo lijkt er meer onduidelijk te zijn richting Tibet.
Armbanden, beeldjes en klankschalen.....een winkeltje trekt me. Als ik naar binnen kijk zie ik oude klankschalen, onbewerkte en kleinere. Binnen krijg ik weer alle klanken te horen en terwijl,ik mij focus op een schaal met een diepe klank krijg ik een hele oude schaal te zien. Mooi van lelijkheid en met een klank zo mooi. Een oude verweerde platte schaal en de onderhandelingen beginnen. Maar ik loop door, misschien later. De prijs moet namelijk wel echt leuk worden wil ik m kopen. De vraagprijs van $250,- is iets te gortig. Bovenaan de trap bukken we om door de poort te stappen en staan op een soort binnenplaats met in het midden een oude, hele oude Stupa. Dit is een ongelooflijk mooie rempel, weer met al dat mooie houtsnijwerk en andere versiering. Kleine tempels eromheen zijn met goud versierd. Ook hier heeft de aardbeving voor schade gezorgd en mooie beelden staan apart, bij te komen van de schrik lijkt wel.
Weer wat mooie foto s rijker word ik verrast, de wandelaars zijn er al. Moe en voldaan hebben ze er een stevige tippel op zitten. Samen gaan we lunchen, maar niet voordat ik de deal met de verkoper van de oude klankschaal rondmaak. Tevreden voeg ik mij bij de groep en eet natuurlijk weer Neplese momo's. Soort dimsumhapjes gevuld met een kruidig groentemengsel wat je moet dopen in een pittige saus. Smullen dus.
Na lunch en busrit richting het iets minder vieze Kathmandu stopt de bus ergens in de stad. We stappen uit aan en brede straat met veel modern verkeer. Als we richting ons hotel lopen, gelegen inde wijk Thamel slaan we links af die wijk in en we stappen daarmee ook direct het authentieke Nepalese leven in. Donkere straten, geen asfalt, winkeltjes en duizenden stroomdraden boven de stoepjes die om de zoveel meter bij een paal bijeenkomen en samen een grote kluwen nooit meer uit elkaar te halen electra draden maken. Kortsluiting? Hier niet!
Recht op de hoek, onder zo'n kluwe slaan we een weggetje in wat meer op een grindpad lijkt dan op een straat. Ditmaal leidt ons naar hotel Thamel, ons adres voor de komende drie nachten. Dus even geen gesleep, iets meer leven uit de rugzak en even iets minder georganiseerd uit en weer inpakken. Wat n luxe.....
De dag krijgt een heerlijk einde, we gaan eten bij restaurant "Thamel house", volgens mij een van de betere restaurants in deze wijk. Misschien zelfs wel in Kathmandu, hoe dan ook , we worden gastvrij onthaalt door net en eenduidig geklede gastheren die ons naar een gezellige tafel brengen midden in de openlucht zaal die overdekt is met doeken. We zitten bijna op het podium waar al snel een dans voorstelling begint. Geheel,onverwacht krijgen we een kleine amuse aangeboden en een mini schaaltje rijstwijn welke handig en showstelend worden volgeschonken. Ad-fundum dan maar en het scherpe goedje loopt als stroop naar binnen. Brrrr, maar wel lekker.
Traditionele dansen worden opgevoerd en natuurlijk gaan wij, zoals dat echte toeristen betaamd, in een kringetje meedansen aan het einde van de voorstelling. Bij het weggaan nog een klein cadeautje, een minimasker van een van de vele Goden en de dag is echt ten einde.......
In bed laat ik de dag nog even aan mij voorbijgaan; vanmorgen stonden we ons nog, hoog op een berg te vergapen aan de Himalaya en nu staan we alweer midden in de verkeersdrukte van Kathmandu. Wat een contrast.....
Nu we wegrijden uit Nagarkot realiseer ik mij hoeveel moeite er gedaan is om ons te laten slapen op een van de mooiste plekjes die ik ken. De moeite zat m echt in de rit. Ook hier weer een slingerwegen langs dorpjes, cafeetjes met golfplatendaken die zichzelf resorts noemen en haarspeldbochten waarbij er een tot twee keer gestoken moet worden om de bocht te kunnen maken. Rijden op de millimeter is het en onze chauffeur verstaat zijn vak als de beste. Zo nu en dan kijk ik op de kritische plakken mee met de bijrijder, mar het us beter om de andere kant op te kijken en volledig te vertrouwen op de chauffeur, dat geeft echt minder stress.
Vanuit Bhaktapur rijden we een aantal uren en slaan plots die weg in waarvan ik hoopte dat we die niet zouden nemen. Maar juist deze weg brengt ons naar het farmhouse. We stoppen halverwege en lopen het laatste stuk. De gebedsvlaggen wapperen stevig in de wind, kleintjes, veel en een hele rij in strandvlag formaat. De teksten op de groen wit rode blauwe en gele vlaggen worden door de koude wind meegevoerd de wereld in...... Op betaald lopend voel je al dat dit een bijzondere plek moet zijn.
En dat is het ook, boven aangekomen betreden we een keurig onderhouden tuin, met klinker paadjes en gezellige zitjes. Omdat het al wat later is en dus ook wat frisser worden we met Nepalie thee welkom geheten in de eetzaal of kamer. Het is handig als we nu al het eten doorgeven, danken de kok vast beginnen. En dat doe. We dus. We krijgen de kamers toebedeeld en ook hier wordt de bagage netjes in je kamer afgeleverd. Vanuit het raam van de kamer, met houtkachel, zien we heuvels om ons heen. Het is een groene plek die op,dit moment nog veel niet aan ons laat zien.
We hebben een gezellige avond, het eten is goed, het bier weer lekker en de sfeer is gezellig. Natuurlijk maken we gebruik van het internet dat zelfs of juist hier boven op de berg erg goed is. Via FaceTime wordt het thuisfront op de hoogte gehouden, spotify staat aan en de generatiekloof op,het gebied van muziek wordt snel duidelijk.
Onze hoop de Mount Everest vanaf hier te kunnen zien wordt waarschijnlijk geen werkelijkheid. Deze tijd van het jaar is niet gekunsteld voor mooie vergezichten. Dus doen we het met de plaatjes en de foto s aan de muur. Hopelijk zien we de Himalaya dan wel als we er overheen vliegen.
Uitslapen, tot 07.30 uur. Ontbijt om 8 en vertrek om 09.00 uur. Een luxe waar we toch geen gebruik van maken. Rond half zes staan we al op de veranda...... Achter de heuvels die wij eerder die avond zagen, is de Himalaya tevoorschijn gekomen. De zon komt precies op waar je een puntje van de Mountainbike Everest kunt zien. Lucky group zegt een van de locals. En dat zijn we......eerst de neushoorn onder ons balkon in Chitwan en nu de Himalaya mėt Mount Everest........ Er komt geen eind aan het foto's maken. Gelukt helpt de natuur ons en rond 06.15 uur is de hele vallei alweer gevild met dikke witte wolken. Ook de Himalaya verdwijnt achter het wit. Maar, we hebben het wel gezien .... Lucky group, lucky me.
Nog even slapen, ontbijten en weer de bus in. Exact dezelfde weg terug als die we gisteren heen gingen. Dus al die moeite voor dit uitzicht. Dankjewel Djoser.
Onderweg naar Kathmandu stopt de bus en beginnen een achttal wandelaars uit onze groep aan een twee en een halfuur durende wandeltocht. Wij hobbelen met de bus richting een van de oudste tempels in Nepal; Changu Nayaran. Kaartje kopen aan het begin van het dorpje en dan door t enige straatje dat het dorpje rijk lijkt te zijn, de trappen op naar de tempel. Links en rechts winkeltjes met interessante spulletjes. Gebedsvlaggen kopen we hier niet, die kan de Chinese douane zo inpikken. Waarom? Onduidelijk....maar zo lijkt er meer onduidelijk te zijn richting Tibet.
Armbanden, beeldjes en klankschalen.....een winkeltje trekt me. Als ik naar binnen kijk zie ik oude klankschalen, onbewerkte en kleinere. Binnen krijg ik weer alle klanken te horen en terwijl,ik mij focus op een schaal met een diepe klank krijg ik een hele oude schaal te zien. Mooi van lelijkheid en met een klank zo mooi. Een oude verweerde platte schaal en de onderhandelingen beginnen. Maar ik loop door, misschien later. De prijs moet namelijk wel echt leuk worden wil ik m kopen. De vraagprijs van $250,- is iets te gortig. Bovenaan de trap bukken we om door de poort te stappen en staan op een soort binnenplaats met in het midden een oude, hele oude Stupa. Dit is een ongelooflijk mooie rempel, weer met al dat mooie houtsnijwerk en andere versiering. Kleine tempels eromheen zijn met goud versierd. Ook hier heeft de aardbeving voor schade gezorgd en mooie beelden staan apart, bij te komen van de schrik lijkt wel.
Weer wat mooie foto s rijker word ik verrast, de wandelaars zijn er al. Moe en voldaan hebben ze er een stevige tippel op zitten. Samen gaan we lunchen, maar niet voordat ik de deal met de verkoper van de oude klankschaal rondmaak. Tevreden voeg ik mij bij de groep en eet natuurlijk weer Neplese momo's. Soort dimsumhapjes gevuld met een kruidig groentemengsel wat je moet dopen in een pittige saus. Smullen dus.
Na lunch en busrit richting het iets minder vieze Kathmandu stopt de bus ergens in de stad. We stappen uit aan en brede straat met veel modern verkeer. Als we richting ons hotel lopen, gelegen inde wijk Thamel slaan we links af die wijk in en we stappen daarmee ook direct het authentieke Nepalese leven in. Donkere straten, geen asfalt, winkeltjes en duizenden stroomdraden boven de stoepjes die om de zoveel meter bij een paal bijeenkomen en samen een grote kluwen nooit meer uit elkaar te halen electra draden maken. Kortsluiting? Hier niet!
Recht op de hoek, onder zo'n kluwe slaan we een weggetje in wat meer op een grindpad lijkt dan op een straat. Ditmaal leidt ons naar hotel Thamel, ons adres voor de komende drie nachten. Dus even geen gesleep, iets meer leven uit de rugzak en even iets minder georganiseerd uit en weer inpakken. Wat n luxe.....
De dag krijgt een heerlijk einde, we gaan eten bij restaurant "Thamel house", volgens mij een van de betere restaurants in deze wijk. Misschien zelfs wel in Kathmandu, hoe dan ook , we worden gastvrij onthaalt door net en eenduidig geklede gastheren die ons naar een gezellige tafel brengen midden in de openlucht zaal die overdekt is met doeken. We zitten bijna op het podium waar al snel een dans voorstelling begint. Geheel,onverwacht krijgen we een kleine amuse aangeboden en een mini schaaltje rijstwijn welke handig en showstelend worden volgeschonken. Ad-fundum dan maar en het scherpe goedje loopt als stroop naar binnen. Brrrr, maar wel lekker.
Traditionele dansen worden opgevoerd en natuurlijk gaan wij, zoals dat echte toeristen betaamd, in een kringetje meedansen aan het einde van de voorstelling. Bij het weggaan nog een klein cadeautje, een minimasker van een van de vele Goden en de dag is echt ten einde.......
In bed laat ik de dag nog even aan mij voorbijgaan; vanmorgen stonden we ons nog, hoog op een berg te vergapen aan de Himalaya en nu staan we alweer midden in de verkeersdrukte van Kathmandu. Wat een contrast.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
