Vliegen over de Himalaya

Vliegen over de Himalaya en landen Op Lhasa, wat ook n hele kunst is.......

We zijn al aardig getraind in vroeg opstaan en staan stipt op tijd klaar voor de rit naar het vliegveld. Het busje is wat laat en handig worden de koffe en rugzakken op eng dak gelegd. Laten we hopen dat er geen regen komt....... Het verkeer is rustig op dit tijdstip van de dag en we zijn dan ook snel bij het vliegveld. Eenvoudig,basic en ik concludeer dat ons praktijklokaal op school mooier is dan de checkinbalie hier. Bagage, inmiddels al 17 kilo inclusief bergschoenen, gaat niet op de lopende band, die is er niet. We vertrouwen er mar weer op dat Air China zijn logistiek goed geregeld heeft. Langs diverse securitypoints komen we in de hal bij Gate 3, wachten tot we kunnen boarden, ergens rond 12 uur.....en dat werd maar zo half een.
Netjes in de lange rij gaan staan voor de volgende check, dan naar de bus die ons over het platform zal rijden. Ik denk een honderd meter hooguit. Dan de trap op om in het vliegtuig te stappen en stoel 21A te zoeken. Bij het raam, dat wel maar net voor de vleugel, wel jammer. Ik met mijn camera en i pad in bepaalde hoeken wringen o. Wat foto s te kunnen maken en knip er lustig op los.
Met gemengde gevoelens laat ik Nepal achter me, dag heerlijk land .....aardige mensen, veel te zien, mooie natuur, niet duur wat ook niet onbelangrijk is en relaxed rommelig. De verkeersdrukte en de smog, zand en stof nemen we maar op de koop toe. Met een heel ander beeld dan toen ik ,kwam, verlaat ik Nepal weer.......wie weet tot ooit........ik zie nog een glimp van Bonath, de Tibetaanse enclave in Nepal. De monkeytemple en de vele duizenden huizen voordat we opgeslokt worden door de wolken.

Dikke witte watte ontnemen mij het zicht op de wereld onder me. Dir beloofd niet veel goeds voor het uitzicht op de Himalaya. Ik ben dan ook blij verrast als ik na een minuut of 20-30 in eens boven het wolkendek wat bergkammen zie opdoemen. Iets verder op steekt een punt scherp en eenzaam boven de wolken uit, de top van de Mount Everest. Ik zie hem duidelijk en hoop dat de foto's ook een mooi beeld zullen laten zien......misschien zit er wel een bij om te vergroten.......want hoe stoer is dat, je eigen foto van t puntje van de hoogste berg. Yessss!

De vlucht daarna is dan meteen wat minder interessant. Onder ons zie ik Tibet afgewisseld met flarden wit. Een droge ruwe en weinig groene bodem. Bergketens grillig met azuur blauwe en jade groene meren. Hier en daar besneeuwde bergtoppen, maar vooral verder niets. Tot we in de buurt van Lhasa komen; de bebouwing neemt toe en vormt zich langzaam tot een stad. De landing wordt snel ingezet en even later botsen we op Tibetaans land. Hernia een korte landingsbaan waar niet iedere piloot op mag landen, je schijnt er extra trainingen voor te moeten volgen om een gecertificeerd Lhasa vlieger te zijn. Nou, deze piloot kon 't!
Ver weg naast de landingsbaan staan 15-20 straaljager strak in een lijn klaar om het luchtruim te kiezen, militaire voertuigen netjes op een rij en als het luchthavengebouw in zicht komt zie je dat Chin hier wel een grote vinger in de pap heeft.
Schreeuwende reclame borden, een strakke architectuur en veel rode vlaggen. Dat zal straks alleen nog maar meer worden.
Een maal door de slurf heen snel naar de wc, wat best lastig is als je wat wiebelig bent vanwege de grote hoogte. Maar t went snel, ik hoop dat dit alles is wat ik er van zal merken. Van toilet naar paspoortcontrole. Allemaal op volgorde staan van visumaanvraag. Met mijn nummer 8 sta ik ergens net achter het midden. We moeten de rij netjes recht houden en geduldig wachten.
Van dichtbij zie ik nu de Chinese uniformen, de op eenzelfde manier geknipte haren van de heren en het valt mij direct op dat ze allemaal best aardig zijn. Niet dat strenge gecommandeer wat ik had verwacht. Hoewel de douanebeambte die onze paspoorten controleert dat doet zonder een woord te spreken. 12 paspoorten en geen boe of bah.......
Daarna de tassen controle, alweer...... Hup alles door de scan en opschieten . We maken een kort babbeltje met een van de militaire dames die daar staan te coördineren, echt aardig. Maar niet als ze iets in je tas vinden dat ze beter willen zien.Bij twee of drie van onze medereizigers wordt de tas extra gecontroleerd, vooral op boekjes. Stel je voor dat er een plaatje van de Dalai Lama in staat, dat betekent dan boekje inleveren. Gelukkig mogen ze alles weer meenemen en kunne we met elkaar door de laatste check naar onze (verplichte) gids.
Buiten heet hij ons welkom en we kregen een witte sjaal om, met de wens een goede en mooie tijd in Tibet door te brengen. Ik ga d'r voor!

Lopend naar de bus weet ik dat we op Tibetaanse grondlagen, maar zo voelt het nog niet; te Chinees......als we door de bergen rijden in het gezelschap van de buschauffeur, de gids én een politieagent krijg ik iets meer het gevoel van het Tibet zoals ik het verwacht had. Mogelijk krijg ik dat gevoel echt als we boven in d bergen die Yaks zien en de koude wind guur om onze oren raast.
Na een uurtje rijden we Lhasa in en jammer genoeg begint het getoeter hier ook al. Niet zo erg als India, maar altijd teveel.
Weer een check, paspoorten controle. Platstamp bij een publictoilet en uiteindelijk hotel Mandala in het oude Lhasa. En dat is raar, oude Lhasa met brede wegen, mooi geasfalteerd, goed verlicht en versierd met Chinese lampen. Neon reclame waar je kijkt en mooie dure auto's. Het oude Lhasa blijkt achter ons te liggen, in de wijk zelf.
Het hotel is simpel, de gangen doen war smoezelig aan, maar de kamer is voed. Compleet met slippertjes, schoepoetsdoekjes, tandenborstel, kortom alles wat je nodig hebt tijdens een verblijf in het hotel.
Snel tassen neerleggen en geld pinnen. Altijd weer een ware sport. Lastig hoor als je een geldautomaat treft met alleen Chinese teksten. Dan gaat pinnen echt biet lukken. Met z'n allen komen we er uit. Ook omdat er een tiptoets zat waarbij je de instructies in het Engels kon opvragen. Nog even wennen aan de hoeveelheid en waarde van de rode briefjes. Dat kun je het beste doen als je iets moet betalen. Niet alleen daarom gaan we eten bij de Chinees. Hoe kan het ook anders hier.
Spinazie met nassie, lamsvlees, noudlesoup, sweet and sour, eggpland; allerlei lekkers komt er voorbij. Het lokale bier valt vies tegen. 3,5% alcohol en geen spatje schuim. De cola blijft cola, dus altijd goed.
Voor 140 Yuan eten we, dat is ongeveer €19,-. Netjes wel.....water kopen we in een winkeltje op straat. Een winkeltje waar ze vreemde dingen verkopen. Gedroogde pezen, gedroogd vlees, noten en vreemde gedroogde onbekende paddestoelen en vruchten. Geen woord Engels op de verpakking, dus geen idee wat het allemaal is. Het personeel spreekt ook al geen Engels, dus ook niet komen we niet ver. Op naar het hotel, de eerste nacht in Lhasa........