4000 meter hoog en eten met de monniken
Door: Hetty
Blijf op de hoogte en volg Hetty
10 Augustus 2016 | China, Lhasa
Een bus met tv scherm en Tibetaanse muziekvideo's, we zijn op weg naar het Ganden klooster. Een klooster van een aftakking van het Tibetaanse Boedisme, hoog in de bergen buiten Lhasa. Veel snelweg en 12 kilometer voor het kloosters de secundaire wegen op. Mooi strak asfalt en veel haarspeldbochten. Eerst een slagboom waar de gids zich even moet melden en een aantal kilometers verder een huisje waar hij de tickets à veertig yuan pp moet kopen. Hij komt terug, de prijs is verhoogd naar vijftig Yuan per persoon. Waarom is di weer geen verrassing, we hebben het al zo vaak gehad dat ineens de prijs hoger werd.
Onderweg stoppen we voor een fotomomentje, daar zie ik mijn eerste Yak. Een langharige koe met kleurige versiering om haar nek en in de staart. Het is een beetje een wild exemplaar en ze ent over de straat en t gras naar de anderen die wat lager staan te grazen.
Als we het dorp in lopen staan er direct tafels met gebedsvlaggen, later begrijp ik dat men die daar koopt om ergens in het dorp, bij een paal op te hangen. Of men beklimt de berg, een Heilige berg en hangt de vlaggen daar bij de vele andere meters vlaggen die daar soms al jaren wapperen. Wij kopen er ook wat, om thuis te laten wapperen.
Met en gids die erg in zichzelf gekeerd vandaag en steeds loot te prevelen. Ik schat zo in zijn gebeden die horen bij de traditie als je hier bent, bezoeken we tempel na tempel. No pictures,; behalve als je 20 Yuan betaalt. En Hollands als wij zijn, een neem foto s voor ons allemaal en hij betaald de gevraagde afkoopsom.
Eigenlijk is het wel fijn dat er foto s genomen worden, want eigenlijk is iedere tempel hetzelfde. Zo kunnen we toch beelden meenemen van het Potalapaleis in Lhasa.
Een tempel is altijd vierkant en heeft een grote rijk versierde deur, hoge drempel en dan sta je vaak direct voor het belangrijkste grote beeld van die tempel. Soms heb je twee verdiepingen, Dan staat het belangrijkste beeld op de tweede verdieping.
Goed, we zijn binnen ....
Vervolgens ga je links af om met de klok mee de borstbeelden van de wijze mannen te aanschouwen. De wijze mannen die horen bij deze stroming binnen het Boedisme en dus horen bij deze tempel. Langs iedere zijde staan grote ijzeren schalen op een voet gevuld met Yakboter waarin twintig tot dertig lontjes branden. De schalen worden bijgevuld door gelovigen als offer, of door de monniken. Dan gewoon uit gele plastic zakken.
Bij de beelden ligt weer geld, staat fruit op een schaaltje of andere zaken die men wilde offeren. Over het algemeen is het donker en muf in zo'n tempel. Hier en daar staan langwerpige kisten, zo groot als twee broden achter elkáar. Deze langwerpige kisten met een deksel in de vormvast een dak zijn versierd met houtsnijkunst en als je het deksel optilt zie je dat dit een kist is waar men wierook in brandt.
Aan het plafond hangen doeken en andere textiele vanen en vlaggen. Altijd in de kleuren blauw, wit, groen, rood en geel.
Blauw voor de lucht, wit voor de wolken, groen voor het water, rood voor de aarde en geel voor............
Soms heeft een tempel ook een tombe van een Heilige. Die tombe is dan versierd met goud en blauwe halfedelstenen en staat achter glas. Grote tempel hele grote tombe, kleinere tempel kleinere tombe.
Bij een grote tempel heb je beneden bij binnenkomst eerst de gebedszaal voor monniken. In het vierkant staan evenwijdig langs de linker ennrechter kant, met de gezichten naar elkaar toe, lage banken met kussens, veelal Bordeauxrood. Op die banken ligt de gebedskeding van de monnik, soms met kap of muts. Afhankelijk tot welke orde je behoort. Die speciale kleding doet de monnik pas aanbid het ochtend of avondgebed of bij speciale gelegenheden.
Trap op trap af,,tempel in tempel uit.....tijd voor de lunch op een bijzondere locatie. We gaan eten bij de monniken. Dit gaat toch even iets anders dan bij de Sikhtempel in Delhi. Hier komen de monniken zelf eten en delen niets uit. Voor een paar Yuan mag je mee-eten. Het is een grote zaal. Van voor tot heel ver achterin drie rijen zitjes.Soort vierkant zitje per tafel. Lage banken in een vierkantje om een nog lagere tafel en dat zo 15 zitjes of meer per rij. Ze hebben twee verdiepingen.
Beneden bij de balie bestellen we soep, dit met hulp van de gids. Wij spreken en lezen geen Tibetaans en zei spreken twee woorden Engels; Hello en Cola.
Vervolg en krijg je een Monopoliekaartje en met dat kaartje ga je op de tweede verdieping naar het loket. Het loket bij de keuken.
Ik kijk toe hoe de eggnoodlesoup gemaakt wordt en ben blij ket de hoge vlammen onder de pannen. Nee, ik hoef geen Chili in mijn soep, weet je hoe heet dat is!
Met stokjes slurp ik mij soepje. Tibetaan met de Tibetanen....de monniken kijken lachend toe, wat zullen ze denken over die " langneuzen"?
De bus brengt ons weer naar Lhasa, naar een tuin waar monniken iedere dag vanaf drie uur s middags debatteren. Een pracht schouwspel.
Het Boedisme zegt namelijk dat jij als mens niet in jennende het juiste antwoord kunt weten op belangrijke vragen. Daarom moet je je opvraag over overpeinzing voorleggen aan anderen. Via een debat of discussie krijg je meer zienswijzen en kindje beter je besluit nemen. Sus word de monniken daarin getraind.
In een wit ommuurde tuin, met bomen en wit grind staan de in hun bordeuaxrode gewaden gehulde monniken driftig te oefenen. Groepjes van twee of vier, de een staand en de ander zittend op een kussen. Druk zijn ze met lakaar in gesprek waarbij de gene die staat druk met de rechterhand in de linker slaat als hij een antwoord heeft gekregen waar hij wat mee kan of als hij wil versterken wat hij zegt. Als degen op het kussen vind dat de ander een fout maakt, slaat hij met de bovenkant van zijn rechterhand in de palm van zijn linkerhand. Om hen heen staan veel toeristen, maar ze trekken zich er niets van aan. Ook één-op-één-onderwijs vanuit het Boedisme; laat niets je van je pad af brengen. Concentreer......
Op de terugweg schieten we toch nog even een tempel in. De tempel waar de monniken de bekende gele kappen dragen. De gelappostroming.
Aan de buitenkant ban de tempel zijn twee schilders mooie muurschilderingen aan het maken. Eerst tekenen en dan inkleuren met verf gemaakt uit natuurlijke materialen. Kleuren afkomstig uit de natuur vermengd met hars of iets anders waar ze lijm ban maken, zodat de verf beter hecht.
Op de berg achter de tempel zie je schilderingen op de rotsen. Later veerde Tibet in zie je dat dit meer gedaan wordt.met name afbeeldingen van Buddha en teksten vind je rug op de grote gladde rotsblokken.
Ons vond je een uurtje of twee later terug in het restaurant naast het hotel waar we genoten van roasted lambsribs en braised eggplant.
Onderweg stoppen we voor een fotomomentje, daar zie ik mijn eerste Yak. Een langharige koe met kleurige versiering om haar nek en in de staart. Het is een beetje een wild exemplaar en ze ent over de straat en t gras naar de anderen die wat lager staan te grazen.
Als we het dorp in lopen staan er direct tafels met gebedsvlaggen, later begrijp ik dat men die daar koopt om ergens in het dorp, bij een paal op te hangen. Of men beklimt de berg, een Heilige berg en hangt de vlaggen daar bij de vele andere meters vlaggen die daar soms al jaren wapperen. Wij kopen er ook wat, om thuis te laten wapperen.
Met en gids die erg in zichzelf gekeerd vandaag en steeds loot te prevelen. Ik schat zo in zijn gebeden die horen bij de traditie als je hier bent, bezoeken we tempel na tempel. No pictures,; behalve als je 20 Yuan betaalt. En Hollands als wij zijn, een neem foto s voor ons allemaal en hij betaald de gevraagde afkoopsom.
Eigenlijk is het wel fijn dat er foto s genomen worden, want eigenlijk is iedere tempel hetzelfde. Zo kunnen we toch beelden meenemen van het Potalapaleis in Lhasa.
Een tempel is altijd vierkant en heeft een grote rijk versierde deur, hoge drempel en dan sta je vaak direct voor het belangrijkste grote beeld van die tempel. Soms heb je twee verdiepingen, Dan staat het belangrijkste beeld op de tweede verdieping.
Goed, we zijn binnen ....
Vervolgens ga je links af om met de klok mee de borstbeelden van de wijze mannen te aanschouwen. De wijze mannen die horen bij deze stroming binnen het Boedisme en dus horen bij deze tempel. Langs iedere zijde staan grote ijzeren schalen op een voet gevuld met Yakboter waarin twintig tot dertig lontjes branden. De schalen worden bijgevuld door gelovigen als offer, of door de monniken. Dan gewoon uit gele plastic zakken.
Bij de beelden ligt weer geld, staat fruit op een schaaltje of andere zaken die men wilde offeren. Over het algemeen is het donker en muf in zo'n tempel. Hier en daar staan langwerpige kisten, zo groot als twee broden achter elkáar. Deze langwerpige kisten met een deksel in de vormvast een dak zijn versierd met houtsnijkunst en als je het deksel optilt zie je dat dit een kist is waar men wierook in brandt.
Aan het plafond hangen doeken en andere textiele vanen en vlaggen. Altijd in de kleuren blauw, wit, groen, rood en geel.
Blauw voor de lucht, wit voor de wolken, groen voor het water, rood voor de aarde en geel voor............
Soms heeft een tempel ook een tombe van een Heilige. Die tombe is dan versierd met goud en blauwe halfedelstenen en staat achter glas. Grote tempel hele grote tombe, kleinere tempel kleinere tombe.
Bij een grote tempel heb je beneden bij binnenkomst eerst de gebedszaal voor monniken. In het vierkant staan evenwijdig langs de linker ennrechter kant, met de gezichten naar elkaar toe, lage banken met kussens, veelal Bordeauxrood. Op die banken ligt de gebedskeding van de monnik, soms met kap of muts. Afhankelijk tot welke orde je behoort. Die speciale kleding doet de monnik pas aanbid het ochtend of avondgebed of bij speciale gelegenheden.
Trap op trap af,,tempel in tempel uit.....tijd voor de lunch op een bijzondere locatie. We gaan eten bij de monniken. Dit gaat toch even iets anders dan bij de Sikhtempel in Delhi. Hier komen de monniken zelf eten en delen niets uit. Voor een paar Yuan mag je mee-eten. Het is een grote zaal. Van voor tot heel ver achterin drie rijen zitjes.Soort vierkant zitje per tafel. Lage banken in een vierkantje om een nog lagere tafel en dat zo 15 zitjes of meer per rij. Ze hebben twee verdiepingen.
Beneden bij de balie bestellen we soep, dit met hulp van de gids. Wij spreken en lezen geen Tibetaans en zei spreken twee woorden Engels; Hello en Cola.
Vervolg en krijg je een Monopoliekaartje en met dat kaartje ga je op de tweede verdieping naar het loket. Het loket bij de keuken.
Ik kijk toe hoe de eggnoodlesoup gemaakt wordt en ben blij ket de hoge vlammen onder de pannen. Nee, ik hoef geen Chili in mijn soep, weet je hoe heet dat is!
Met stokjes slurp ik mij soepje. Tibetaan met de Tibetanen....de monniken kijken lachend toe, wat zullen ze denken over die " langneuzen"?
De bus brengt ons weer naar Lhasa, naar een tuin waar monniken iedere dag vanaf drie uur s middags debatteren. Een pracht schouwspel.
Het Boedisme zegt namelijk dat jij als mens niet in jennende het juiste antwoord kunt weten op belangrijke vragen. Daarom moet je je opvraag over overpeinzing voorleggen aan anderen. Via een debat of discussie krijg je meer zienswijzen en kindje beter je besluit nemen. Sus word de monniken daarin getraind.
In een wit ommuurde tuin, met bomen en wit grind staan de in hun bordeuaxrode gewaden gehulde monniken driftig te oefenen. Groepjes van twee of vier, de een staand en de ander zittend op een kussen. Druk zijn ze met lakaar in gesprek waarbij de gene die staat druk met de rechterhand in de linker slaat als hij een antwoord heeft gekregen waar hij wat mee kan of als hij wil versterken wat hij zegt. Als degen op het kussen vind dat de ander een fout maakt, slaat hij met de bovenkant van zijn rechterhand in de palm van zijn linkerhand. Om hen heen staan veel toeristen, maar ze trekken zich er niets van aan. Ook één-op-één-onderwijs vanuit het Boedisme; laat niets je van je pad af brengen. Concentreer......
Op de terugweg schieten we toch nog even een tempel in. De tempel waar de monniken de bekende gele kappen dragen. De gelappostroming.
Aan de buitenkant ban de tempel zijn twee schilders mooie muurschilderingen aan het maken. Eerst tekenen en dan inkleuren met verf gemaakt uit natuurlijke materialen. Kleuren afkomstig uit de natuur vermengd met hars of iets anders waar ze lijm ban maken, zodat de verf beter hecht.
Op de berg achter de tempel zie je schilderingen op de rotsen. Later veerde Tibet in zie je dat dit meer gedaan wordt.met name afbeeldingen van Buddha en teksten vind je rug op de grote gladde rotsblokken.
Ons vond je een uurtje of twee later terug in het restaurant naast het hotel waar we genoten van roasted lambsribs en braised eggplant.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
