Met de trein naar de Heilige Ganga
Door: Hetty
Blijf op de hoogte en volg Hetty
28 Juli 2016 | India, Benares
Met de trein naar de heilige Ganga.
Daarbuiten we op een oud kaal en viezig station te wachten op de trein die ons om 05.00 uur in Varanasi af zal leveren. Als die trein bij het perron tot stilstand komt, zie ik dat die volgepropte treinen in India waarheid zijn. Gelukkig zat er nog niemand boven op, maar dat zouden wel de volgende zitolaatsenngewweeet kunnen zijn.
Wij hebben slaapcoupés, met vier Djosers delen we een coupé die bestaat uit vier bedjes. Planken met schuim er op. Er ligt een kussentje, laken en kriebel deken. Maar het simzo warm, die deken hoeft echt niet. De trein rijdt al en een toiletbezoek is dan ook een enorm avontuur. Wiebelend bereik ik de vierkante meter die stinkt en er om vraag nooit meer bezocht te worden. Laten we hopen dat ik vannacht niet naar het toilet hoef, please no!
Zonder veel gedoe vouwen we ons op op het bedje. Rugzak als kussen en ogen dicht. Hobbelend en regelmatig gewekt door een omroepster van een of ander vaag station of dor die eeuwige toeter, rollen we inderdaad erg vroeg Varanasi binnen. Uitstap bus en hotel.
Hotel Pardeep s gelegen in het centrum van Varanasi. Met fiets riksja's verkennen we de stad. Een stadstour door steegjes, in files en in de regen. Paraplu op, poncho aan en er het beste van hopen. Daar waar de fietsriksja niet verder kan, gaan we lopen. Krioelend door steegjes, langs miniwinkeltjes, tempeltjes, politiemannen die zittende niksen, langs heilige mannen, pelgrims bereiken we uiteindelijk een van de Ghats die de Ganges rijk is. Moeder Ganga....
De Ganges ontspringt in Nepal, bij de boom van Budha. Een mens kan niet zonder water en dat onder andere maakt de Ganges tot de Heilige rivier. Wat Mekka is voor de Moslim, is de Ganga voor de Hindoe. Vanaf een platform genieten we van de rituelen die zich afspelen aan de rand van de Ghat. De plek waar je je rituele. Uit mag voeren aan de rand van deze troebele rivier.zij stroomt best. Hard. Waterplanten drijven in een behoorlijk tempo voorbij, boten liggen goed vastgebonden te wachten op gebruik. Maar aangezien de Ganges te hoog staat en het te gevaarlijk is om te varen gebeurd dat niet.
Groepen in oranje kleding komen naar de Ghat. Voeren samen allerlei rituelen uit en gaan dan half of geheel gekleed het water in. Tot drie keer toen dompelen zij zich onder in het vieze water. Trots, vaak stralend stappen zij weer op de kant. Krijgen dan een schaaltje met een kaarsje en een bloemetje en na een gebedje laten de de Ganges het bloemetje met brandend kaarsje meenemen.
Daarna naar de priester die het voorhoofd beschilderd met een teken voor de Ganges en een rode stip. Er worden foto's gemaakt en trots verlaten zij de Ghat. Wel nog even snel een flesje vullen met Heilig water, meenemen naar huis......
Vanaf dit platform gaan we nog wat verder langs de Ganges. We klimmen langs een modderpaadje omhoog naar een ander platform en daar staan we dan, boven de crematieplaatsen die ik ken van de plaatjes en documentaires.
Een groot plateau met takkenbossen , zwart als roet. Op een enkele takkenstapel, ja brandstapel, ligt een lijk in doeken gewikkeld te wachten op de vlammen. Eerst het hoofd, dan de borst, de buik en het laatst de voeten.
Voor je gecremeerd kunt worden, word je met ( eigen gemaakte) ladderbrancard in de Ganges gezet en ontvang je je laatste reiniging. Dan is het lijk nog versierd met kleurige glimmende lappen en bloemen. Bij de brandstapel wordt alles er afgehaald en gaat het lijk in een katoenen zak of laken op de stapel. De familie doet dit, maar ook de untouchables kun je daarvoor betalen. Wat sandelwoodpoeder strooit men op de lijken, om het beter te laten branden. Na zo n drie uur ben je wel verband en wat er dan nog van je over is wordt in de Ganges gekieperd. Dat gebeurd er trouwens ook met je als je een overleden kind bent van 10 jaar of jonger. Of overleden bent aan mazelen, lepra of gebeten bent door een slang. Of als Heilige man, dan gaan je ,er stenen verzwaard ergens midden op de Ganges nar de bodem.
Op,allerlei platformen zie je de stapels, de vlammen en de mensen die hier het voorthelpen brandend moeten houden. 100-150 lichamen oer dag.....
De as die overblijft wordt voor aanvang van de nieuwe dag bijeengevoegd en door de untouchables doorzocht op goud. Ringen, tanden, oorbellen......goudzoekers van India. Bizar maar begrijpelijk.....
Ik denk dat we wel uurtje hebben staan te kijken en nog met moeite ruk ik mij los van deze ervaring. Wat bijzonder, een van mijn hoogtepunten gedurende deze reis.
We krioelen vier door de straatjes. Eten bij een restaurant waar je de rook van de Ghat kunt zien opstijgen. Crematies, normaal in het leven van de Indiër .
Gecremeerd worden aan de Ganges, in Varanasie, is het hoogst haalbare doel in je leven......
Na het eten, een uurtje rust in het hotel staan we alweer aan de Ganges. We zij getuigen van het avondritueel. Een samenzijn met zang en rituelen.
Alle elementen van de aarde worden bezongen in alle windrichtingen. Honderden mensen zitten op de trappen bij de Ghat om te genieten en mee te zinge, bidden. Weer zo n bijzondere ervaring ........ Ik hoop dat de video die ik gemaakt heb, voldoende indrukken kan overbrengen.........maar ik vrees dat dat toch niet te doen is.
In het donker lopen we naar onze riksja s die ons ook na het diner om 23.00 uur afzet bij het hotel......wat n dag!!
Daarbuiten we op een oud kaal en viezig station te wachten op de trein die ons om 05.00 uur in Varanasi af zal leveren. Als die trein bij het perron tot stilstand komt, zie ik dat die volgepropte treinen in India waarheid zijn. Gelukkig zat er nog niemand boven op, maar dat zouden wel de volgende zitolaatsenngewweeet kunnen zijn.
Wij hebben slaapcoupés, met vier Djosers delen we een coupé die bestaat uit vier bedjes. Planken met schuim er op. Er ligt een kussentje, laken en kriebel deken. Maar het simzo warm, die deken hoeft echt niet. De trein rijdt al en een toiletbezoek is dan ook een enorm avontuur. Wiebelend bereik ik de vierkante meter die stinkt en er om vraag nooit meer bezocht te worden. Laten we hopen dat ik vannacht niet naar het toilet hoef, please no!
Zonder veel gedoe vouwen we ons op op het bedje. Rugzak als kussen en ogen dicht. Hobbelend en regelmatig gewekt door een omroepster van een of ander vaag station of dor die eeuwige toeter, rollen we inderdaad erg vroeg Varanasi binnen. Uitstap bus en hotel.
Hotel Pardeep s gelegen in het centrum van Varanasi. Met fiets riksja's verkennen we de stad. Een stadstour door steegjes, in files en in de regen. Paraplu op, poncho aan en er het beste van hopen. Daar waar de fietsriksja niet verder kan, gaan we lopen. Krioelend door steegjes, langs miniwinkeltjes, tempeltjes, politiemannen die zittende niksen, langs heilige mannen, pelgrims bereiken we uiteindelijk een van de Ghats die de Ganges rijk is. Moeder Ganga....
De Ganges ontspringt in Nepal, bij de boom van Budha. Een mens kan niet zonder water en dat onder andere maakt de Ganges tot de Heilige rivier. Wat Mekka is voor de Moslim, is de Ganga voor de Hindoe. Vanaf een platform genieten we van de rituelen die zich afspelen aan de rand van de Ghat. De plek waar je je rituele. Uit mag voeren aan de rand van deze troebele rivier.zij stroomt best. Hard. Waterplanten drijven in een behoorlijk tempo voorbij, boten liggen goed vastgebonden te wachten op gebruik. Maar aangezien de Ganges te hoog staat en het te gevaarlijk is om te varen gebeurd dat niet.
Groepen in oranje kleding komen naar de Ghat. Voeren samen allerlei rituelen uit en gaan dan half of geheel gekleed het water in. Tot drie keer toen dompelen zij zich onder in het vieze water. Trots, vaak stralend stappen zij weer op de kant. Krijgen dan een schaaltje met een kaarsje en een bloemetje en na een gebedje laten de de Ganges het bloemetje met brandend kaarsje meenemen.
Daarna naar de priester die het voorhoofd beschilderd met een teken voor de Ganges en een rode stip. Er worden foto's gemaakt en trots verlaten zij de Ghat. Wel nog even snel een flesje vullen met Heilig water, meenemen naar huis......
Vanaf dit platform gaan we nog wat verder langs de Ganges. We klimmen langs een modderpaadje omhoog naar een ander platform en daar staan we dan, boven de crematieplaatsen die ik ken van de plaatjes en documentaires.
Een groot plateau met takkenbossen , zwart als roet. Op een enkele takkenstapel, ja brandstapel, ligt een lijk in doeken gewikkeld te wachten op de vlammen. Eerst het hoofd, dan de borst, de buik en het laatst de voeten.
Voor je gecremeerd kunt worden, word je met ( eigen gemaakte) ladderbrancard in de Ganges gezet en ontvang je je laatste reiniging. Dan is het lijk nog versierd met kleurige glimmende lappen en bloemen. Bij de brandstapel wordt alles er afgehaald en gaat het lijk in een katoenen zak of laken op de stapel. De familie doet dit, maar ook de untouchables kun je daarvoor betalen. Wat sandelwoodpoeder strooit men op de lijken, om het beter te laten branden. Na zo n drie uur ben je wel verband en wat er dan nog van je over is wordt in de Ganges gekieperd. Dat gebeurd er trouwens ook met je als je een overleden kind bent van 10 jaar of jonger. Of overleden bent aan mazelen, lepra of gebeten bent door een slang. Of als Heilige man, dan gaan je ,er stenen verzwaard ergens midden op de Ganges nar de bodem.
Op,allerlei platformen zie je de stapels, de vlammen en de mensen die hier het voorthelpen brandend moeten houden. 100-150 lichamen oer dag.....
De as die overblijft wordt voor aanvang van de nieuwe dag bijeengevoegd en door de untouchables doorzocht op goud. Ringen, tanden, oorbellen......goudzoekers van India. Bizar maar begrijpelijk.....
Ik denk dat we wel uurtje hebben staan te kijken en nog met moeite ruk ik mij los van deze ervaring. Wat bijzonder, een van mijn hoogtepunten gedurende deze reis.
We krioelen vier door de straatjes. Eten bij een restaurant waar je de rook van de Ghat kunt zien opstijgen. Crematies, normaal in het leven van de Indiër .
Gecremeerd worden aan de Ganges, in Varanasie, is het hoogst haalbare doel in je leven......
Na het eten, een uurtje rust in het hotel staan we alweer aan de Ganges. We zij getuigen van het avondritueel. Een samenzijn met zang en rituelen.
Alle elementen van de aarde worden bezongen in alle windrichtingen. Honderden mensen zitten op de trappen bij de Ghat om te genieten en mee te zinge, bidden. Weer zo n bijzondere ervaring ........ Ik hoop dat de video die ik gemaakt heb, voldoende indrukken kan overbrengen.........maar ik vrees dat dat toch niet te doen is.
In het donker lopen we naar onze riksja s die ons ook na het diner om 23.00 uur afzet bij het hotel......wat n dag!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
